De Bilt

In principe hebben we genoeg brandstof om NL of in elk geval België te halen.

Er zijn 800 km voor de boeg, we vertrekken voor 10en -- voor ons doen vroeg. Bij Orléans blijkt dat verstandig. De acties die gevoerd worden tegen de hervorming van de Franse arbeidswet blijven niet beperkt tot het blokkeren van brandstof bevoorrading maar worden uitgebreid tot blokkades van de autoroutes, vandaag uitgerekend op ons traject. Het kost ons 2 uur en brandstof die we niet in kilometers omzetten.

Boven Orléans maar ver voor Parijs willen we onze tank vullen. Bij het benzinestation is het bijzonder druk en er hangt een plakkaat op elke pomp dat je maar 20 liter mag tanken. Voor ons is dat genoeg, dankzij onze voorzichtigheid een dag eerder. 

Later, bij Parijs, zien we lange rijen voor de pompen. We begrijpen dat sommige tankstations niets merr hebben. Boven Parijs melden de portaalborden op de A1 dat er "volop" diesel te krijgen is bij de aanliggende tankstations. We proberen het niet uit.

Zonder veel bijzonderheden bereiken we Nederland. We zouden De Bilt kunnen halen, maar we tanken toch maar bij Hazeldonk. 

Tegen 10 uur in de avond zijn we thuis. Onze rododendron is uitgebloeid, maar in de straat staan alle andere rododendrons uitbundig in de bloemen.

Sainte Maure de Touraine

We staan voor de nacht in Sainte Maure de Touraine vlakbij Tours, op de Camping Municipal. Over de tocht van vandaag valt niet veel anders te melden dan de "dreiging" van een brandstoftekort bij de tankstations vanwege de blokkades en stakingen tegen een nieuwe arbeidswet.

In Spanje nog tanken we vol bij de op één na laatste pomp voor de grens. Veel vrachtwagen chauffeurs hebben dezelfde gedachte (nooit gokken op de laatste gelegenheid) en staan gedisciplineerd in lange rijen hun slag te slaan. Wij kunnen gelukkig tanken in de afdeling voor personenauto's en zijn gelijk aan de beurt. Als we even later de laatste pomp passeren staat daar vrijwel niemand.

Omdat de nieuwsvoorziening over waar je wel en niet kunt tanken ontbreekt pakken we het solide aan. Van de Spaanse grens tot de Belgische is het ongeveer 1.100 kilometer. Dat halen we in elk geval niet met één tank. Het bevoorradingsprobleem lijkt vooral in Noord Frankrijk te liggen. Tours ligt precies halverwege, als we erin slagen daar met volle tank te vertrekken halen we België met een marge die ruim genoeg is. We moeten dan wel op een heel zuinige rijstijl overschakelen, niet onze gewoonte op de autoroute. Ook op weg naar Tours rijden we superzuinig. We willen nog voldoende "zoek" ruimte overhouden mocht inderdaad de situatie van lege tankstations ontstaan. Veel vrachtwagens rijden ons voorbij, soms lukt het om aan te haken om in de slipstream brandstof te besparen. Zo ging je vroeger als armlastige student met een oude 2CV naar Parijs, scheelde tientjes.

We tanken na elke 250 kilometer (dat is ongeveer 30 liter per keer) zodat we steeds een tank hebben die minimaal 70% gevuld is. We zien of vermoeden nergens problemen, zodat onze zorg wat overdreven lijkt maar beter zo dan andersom.

De Camping Municipal is mooi aangelegd, maar verder eenvoudig qua voorzieningen. Wij vinden het precies goed. Het leuke is dat je op zo'n municipal vaak wat minder doorsnee mensen treft. Zo is er hier een alleen reizende Engelsman die bij zijn minicaravan drinkwaterbakjes voor eenden heeft gezet, waarvan er nu drie als een soort huisdieren rondscharrelen.

In de buurt van de camping staat een carbid-kanon opgesteld dat om de paar minuten een harde knal geeft om vogels te verschrikken. We maken kennis met een andere Engelsman die met zijn hond Jack rondjes over de camping loopt om hem toch buiten te laten zijn. Hij heeft Jack in Frankrijk "gered" bij een opleiding voor jachthonden want Jack bleek bang voor harde knallen te zijn... Iedere keer dat het kanon afgaat schrikt het beest zich wezenloos en wil hij het liefst bij je op schoot springen -- bij wie dan ook. 't Is een grote hond...

Zarautz

Zarautz? Ja, Baskenland hier -- alle borden tweetalig en plaatsnamen van Aretxabaleta tot Zuhatzu Kuartango. 

We zijn op snelle terugweg naar NL, zeg 4 dagen vanaf Salamanca. Het weer wordt overal slechter, we hebben al veel mooie dingen gedaan en gezien. Zo kunnen we zondag nog op tijd zijn voor het optreden van Tavi en Amélie. 

Wel kan de sociale onrust in Frankrijk nog roet in het eten gooien. Door blokkades van brandstofvoorraden zijn er in het hele land brandstoftekorten. We zullen zien hoe het zich ontwikkelt, desnoods blijven we aan de Spaanse kant van de Pyreneeën -- het weerbericht voor bijv. Huesca is tot aan het weekend nog erg prettig.

In Zarautz vonden we de camping met die naam. Mooi uitgevoerde camping met terrassen met adembenemend uitzicht op de oceaan. Helaas is het wel echt een kampeerderscamping, en er zijn erg veel Nederlanders.

Salamanca

Onverwacht nog een mooie zonnige dag zoals we de afgelopen weken gehad hebben, wel minder warm. Voor ons plan -- op de fiets naar Salamanca -- is dat prima. Het is 7-8 kilometer, tot ons genoegen vrijwel geheel over apart aangelegde fietspaden. Alleen aan de soms wat vreemde oplossingen bij ingewikkelde kruispunten kun je merken dat dit nog geen fietsland is. Aan het ontbreken van andere fietsers ook... op een enkele lycraman na zijn we de enige.

Salamanca is een stad met een rijke historie die teruggaat op de Romeinse tijd of eerder. Regelrecht Moorse elementen hebben we niet gezien, we zijn vrij dicht bij Asturië, wel veel mudejar invloeden.

Van verre is al het karakteristieke.aanzicht van Salamanca met de "dubbel-kathedraal" te zien.

Die kathedralen bezoeken we als eerste. Het duo bestaat uit de Catedral Nueva en de Catedral Vieja.

De nieuwe kerk is simpelweg tegen de oude aangebouwd. Nieuw is hier 16e eeuw (laat-gotisch) en oud 12-13e eeuw (romaans). Je bereikt de oude via de nieuwe kathedraal, maar er is geen poging gedaan om er een architectonisch geheel van te maken. 

Zoals vaker bevalt de romaanse kerk ons beter. Hier vind je een beroemd altaarstuk (15e eeuw overigens).

En fresco's die ons doen denken aan die in Collegiata in San Gimignano (maar niet van die kwaliteit zijn).

In de nieuwe kathedraal vinden we we weer 2 orgels "in oppositie". Plafonds en koepel zijn fraai.

In een beetje verwaarloosde kapel van de oude kathedraal vinden we een orgel in mujedar stijl. Intrigerend, maar we kunnen er nog niet veel over vinden.

De middag besteden we aan het bekijken en fotograferen van min of meer fameuze objecten, zoals het huis met de schelpen (Casa de los Conchas, tegenwoordig bibliotheek), de Torre del Clavero, de Plaza Mayor, de Puento Romano en andere.

Bij deze brug uit de 1e eeuw staat een beeld, een stenen varken -- een Verraco de piedra.

Die zijn op veel plaatsen in Spanje en Portugal te vinden, naar schatting 400. Ze stammen uit de 4e tot 1e eeuw voor Chr. 

De terugweg gaat voor het grootste deel weer langs de rivier (Rio Tormes). 

Salamanca

Vanaf vandaag is het voorlopig gedaan met de hoge temperaturen. Wij gaan noordwaarts en sowieso slaat het weer om. 

Ons doel is Salamanca maar we beginnen met een forse omweg door natuurpark Monfragüe. Van een vorige keer weten we dat er naast de algemeen bekende uitzichtpunten nog enkele speciale "miradors" zijn waar het gaat om de vogels en niet zo zeer om het landschappelijke natuurschoon. 

We stoppen bij wat we de gierenrots zijn gaan noemen -- Mirador de la Tajadilla en Mirador de la Mala Vuelta. 

We slagen er in een paar goede foto's te maken van gieren in volle vlucht en in rust op de rots.

We stoppen daarna ook bij Mirador La Higuerilla in de hoop er zwarte ooievaars te zien, maar dat levert niets op. Verderop is nog een parkeerplaats waar nogal wat mensen met kijkers en telescopen in de weer zijn. Daar is vast wat te zien, maar ons ontgaat het omdat we op het smalle weggetje niet kunnen stoppen. Volgende keer beter.

Het hele gebied draait om de rivieren de Tajo (Taag) en Torrejón die er samenkomen en stuwmeren vullen.

Op een paar fietsbare kilometers van Salamanca vinden we in Santa Marta de Tormes een uitstekende camping. Een goed uitgangspunt om ons van natuur weer op cultuur te richten.

Malpartida de Plasencia

Rustige dag bij de camper voor lezen, huishoudelijk werk en een programmeerwerkje voor Cor.

Deze mooie blauwe ekster kwam voor de lens zitten...

Malpartida de Plasencia

We maken bij het stuwmeer foto's, ook van Puerto Peña en de vele roofvogels die er af en aan vliegen.

We kijken er van onderaf tegenaan, met het tegenlicht is het voor ons, leken, lastig vaststellen om welke soort het gaat. Wij denken dat het in de foto hieronder om de Aquila adalberti gaat, de Spaanse keizersadelaar maar vriend en kenner Hugo is er vrijwel zeker van dat het een lammergier is. Het is in elk geval een spectaculaire vogel.

De rit gaat langs bossen, wetlands, rotslandschappen, steppe-achtige gebieden, meren en allerle mengvormen over aanvankelijk een rechte en tamelijk vlakke weg. Na de N430 is dat in Extremadura de Ex-208 die ons in het nationale park Monfragüe brengt. Rond Trujillo is het bergachtiger, in de Sierra de Guadelupe. 

In het centrum van het nationale park komen we de rivier Taag weer tegen, die hier samen komt met andere rivieren en o.a. het Embalse de Torrejón-Tajo vult. 

We vinden aan het einde van de tocht plaats op camping "Parque Nacional de Monfragüe". Veel keuze aan camperplaatsen is hier niet, we waren hier drie jaar geleden ook. Het is een prima plek.